..

نمی دانم حرفم را باور می کنید یا نه.. نیمی از عمر را به تمسخر آنچه دیگران به آن اعتقاد دارند می گذرانیم و نیمی دیگر را در اعتقاد به آنچه دیگران به تمسخر می گیرند. 

استفانو بنی 

 

خالی از لطف نیست خواندن داستانهای آمیخته به طنز ایتالیایی به قلم استفانو بنی نویسنده ی پسامدرن که در سال ۱۹۸۷ منتشر شد. قطعا نقدهای بسیاری بر آن رفته است و همواره از این جهت که از رویکردی فانتاسیک (شگفت یا پندار و رؤیاوار) برخوردار است مورد توجه قرار گرفته است.

تنها..

تنها که می شوم 

تازه قدر تو را می فهمم 

صدایم که عوض می شود  

از ساعت های طولانی که با هیچ کس سخن نگفته ام  

تازه قدر گوشهایت را می شناسم 

گاهی مرا تنها بگذار 

وقتی اینهمه کنارم باشی 

دیگر قادر نیستم ببینمت 

تنها که می شوم 

به تو می اندیشم 

به تو که همیشه هستی..